Vragen en antwoorden over permanente opvang van asielzoekers

De gemeente Heemstede staat voor een maatschappelijke taak die impact heeft op de woon- en leefomgeving van inwoners. Het huisvesten van mensen die dringend een dak boven hun hoofd nodig hebben, zoals statushouders en vluchtelingen en asielzoekers. We dragen als gemeente graag bij om te zorgen voor een goede en veilige leefomgeving voor deze mensen. We kijken daarbij gemeentebreed naar locaties waar we de verschillende doelgroepen kunnen huisvesten. In onze zoektocht houden we rekening met de spreiding over Heemstede. En hebben oog voor de belangen van de huidige bewoners.

We houden rekening met de wettelijke opgave (landelijke spreidingswet) voor huisvesting voor asielzoekers en amv’ers. In de Veiligheidsregio Kennemerland (VRK) is afgesproken deze opgave regionaal op te pakken. Hier maakt Heemstede ook deel van uit. We vinden het onze maatschappelijke verantwoordelijkheid om voor deze mensen een plek te geven om te wonen. En ze zo snel mogelijk op te nemen in de gemeente.

Algemeen

Wat is er aan de hand (opvangcrisis)?

• Zowel de vreemdelingenpolitie, het COA en de IND kampen met grote personeelstekorten. Hierdoor zijn lange wachttijden ontstaan. Asielzoekers moeten nu enkele dagen wachten tot ze bij de vreemdelingenpolitie terecht kunnen. Als ze daar eenmaal zijn geweest, is de wachttijd tot de eerste afspraak met de IND nu ongeveer 1,5 jaar. Al die tijd moeten mensen opgevangen worden en wachten
• Daarnaast is het aantal opvanglocaties van het COA de afgelopen jaren tot een minimum afgeschaald. Ten eerste omdat er tijdens de coronacrisis minder asielzoekers naar Nederland kwamen. Maar ook mede vanwege het ontbreken van draagvlak. Veel gemeenten hebben AZC’s niet verlengd en andere tijdelijke locaties gesloten. Hierdoor is er een tekort ontstaan in opvangplekken
• Er is woningnood in Nederland. Dat betekent dat er ongeveer 16.000 statushouders (mensen met een verblijfsvergunning) wachten op een woning. Zij wonen nu nog in AZC’s en houden in feite de plekken bezet voor de asielzoekers die nog in het proces zitten

Al deze problemen samen zorgen ervoor dat er een ernstig tekort is aan opvangplekken. Het kabinet wil deze crisis oplossen door zowel meer geld beschikbaar te stellen voor personeel, (crisis)noodopvang te verlengen bij gemeenten, de huisvesting van statushouders te versnellen en door het invoeren van een wettelijk plicht voor gemeenten om asielzoekers op te vangen: Wet ‘gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen’, ook bekend als de spreidingswet.  

De spreidingswet is er nog niet. Waarom dan toch nu al locaties zoeken?

Het Rijk heeft een dringend beroep op de gemeenten gedaan om nu op zoek te gaan naar mogelijke locaties voor permanente opvang van asielzoekers. Die oproep is zo dringend omdat er nu al een tekort aan plekken is. Gemeenten moeten uiterlijk 1 april een regionaal voorstel indienen bij de provincie. Daarom is de zoektocht naar mogelijke locaties in onze regio Kennemerland door de verschillende gemeente al gestart. 

Wat houdt de spreidingswet in?

Officieel heet het wetsvoorstel ‘Wet gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen’ Met elkaar zorgen voor voldoende asielopvang met een evenwichtigere verdeling over het land. Dat is de kern van het wetsvoorstel van staatssecretaris Van der Burg. 
In de wet komt vast te staan dat gemeenten medeverantwoordelijk zijn, naast het Rijk, voor de internationale en Europeesrechtelijke verplichting om asielopvang te bieden aan vluchtelingen en asielzoekers. Uitgegaan wordt van solidariteit tussen gemeenten, een eerlijke en evenwichtige spreiding over het land, zoveel mogelijk vrijwillig ter beschikking stellen van opvangplaatsen en het voorkomen van crisisnoodopvang.
Het creëren van een wettelijke taak voor gemeenten is onderdeel van een breed pakket aan maatregelen om uit de opvangcrisis te komen en te blijven. Lees meer op de website van de Rijksoverheid

Wanneer treedt de spreidingwet in werking?

Dat is nog niet bekend. Staatssecretaris Eric van der Burg (Asiel en Migratie) hoopt dat zijn wet over spreiding van asielopvang nog dit jaar in werking kan treden. Het kabinet ging vrijdag 24 maart akkoord met het wetsvoorstel. Het gaat nu naar de Tweede Kamer.

Vluchtelingen, asielzoekers, statushouders, noodopvang, asielzoekerscentra – wat is wat?

• Vluchtelingen: mensen die hun eigen land ontvluchten vanwege vervolging, oorlog of geweld, en die bescherming zoeken in een ander land
• Asielzoekers: mensen die hun eigen land ontvluchten en asiel aanvragen in een ander land. Ze moeten aantonen dat ze vluchten voor vervolging of gevaar en in aanmerking komen voor bescherming onder internationaal recht. Asielzoekers worden tijdens de behandeling van hun asielaanvraag opgevangen in asielzoekerscentra (AZC’s)
• AMV: alleenstaande minderjarige vreemdeling: is bij aankomst in Nederland jonger dan 18 jaar (minderjarig), komt van buiten de Europese Unie (EU), is naar Nederland gekomen zonder ouder(s) of een andere persoon die het gezag over de jongere heeft
• Statushouders: mensen die een asielverzoek hebben ingediend en een verblijfsvergunning hebben gekregen (‘verblijfsstatus’). Vanaf dat moment hebben ze ook recht op een woning in Nederland
• Noodopvang: tijdelijke opvang voor asielzoekers, die vaak net zijn aangekomen in Nederland, en wachten op verdere verwerking van hun asielaanvraag. Het COA heeft op dit moment te weinig plekken. Om toch iedereen die in Nederland asiel aanvraagt op te kunnen vangen, zijn extra opvanglocaties nodig; de tijdelijke noodopvang door gemeenten
• Crisisnoodopvang: een vorm van opvang die bedoeld is voor mensen die op korte termijn en acuut een veilige plek nodig hebben omdat ze zich in een crisissituatie bevinden. Officieel is dit voor de duur van 72 uur
• Asielzoekerscentra: dit zijn speciale opvangcentra voor asielzoekers, waar ze kunnen verblijven terwijl hun asielverzoek wordt verwerkt

Worden de vluchtelingen gescreend of onderzocht?

Na binnenkomst in Nederland worden alle asielzoekers geïdentificeerd en geregistreerd door de vreemdelingenpolitie en de IND. De Koninklijke Marechaussee onderzoekt eventuele documenten nader. De mensen worden gecontroleerd op tbc en krijgen een medische intake.

Wat is het verschil tussen een asielzoekerscentrum (AZC) en een aanmeldcentrum (zoals Ter Apel)?

Tijdens de asielprocedure vangt het COA asielzoekers op in verschillende soorten opvanglocaties. 
Asielzoekers starten in Ter Apel. De meeste asielzoekers gaan in Nederland eerst naar Ter Apel. Daar melden ze zich bij het aanmeldcentrum van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Daarna verblijven ze in principe 3 tot 10 dagen in een centrale ontvangstlocatie in Ter Apel of Budel. 
Tijdens de algemene asielprocedure verblijven asielzoekers in een procesopvanglocatie. Krijgen ze een verblijfsvergunning? Of gaat de IND hun asielaanvraag verder beoordelen in de verlengde asielprocedure? Dan gaan zij naar een asielzoekerscentrum. Lees meer op de website van het COA

Wat doet de gemeente?

De gemeente heeft normaal geen rol in het proces van asielopvang. Alleen als het COA niet voldoende opvangplekken heeft en de AZC’s vol zitten kan er gekeken worden naar crisisnoodopvang. Officieel is dit voor de duur van 72 uur. 
Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de crisisnoodopvang van asielzoekers en zorgen nu voor tijdelijke noodopvang locaties voor asielzoekers. Daarnaast zoeken gemeenten alvast naar locaties voor de permanente opvang van asielzoekers, oftewel asielzoekerscentra. Ook al is de spreidingsweg nog niet van kracht. De verplichting voor gemeenten om opvanglocaties voor asielzoekers te realiseren komt in de spreidingswet. De mogelijke AZC-locaties worden opgegeven aan het COA om verder te onderzoeken.

Wat doet het COA?

Het Centraal Orgaan Opvang Asielzoekers (COA) zorgt voor de opvang van asielzoekers in Nederland tijdens de asielprocedure. Het COA biedt onderdak, begeleiding en zorg aan asielzoekers tijdens hun verblijf in Nederland, vanaf het moment dat zij zich melden bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) tot aan het moment dat zij een definitieve verblijfsstatus hebben gekregen of terugkeren naar hun land van herkomst.  Het COA zorgt voor opvanglocaties door heel Nederland, zoals asielzoekerscentra (AZC's), noodopvanglocaties en kleinschalige opvanglocaties. Het COA biedt asielzoekers in de opvang ook voorzieningen zoals maaltijden, medische zorg, juridische ondersteuning en activiteiten gericht op taalverwerving en integratie.
Locatieonderzoek
Nadat een mogelijk AZC locatie is doorgegeven aan het COA, wordt de locatie onderzocht door het COA. Een locatieonderzoek door het COA bestaat uit verschillende onderdelen om te bepalen of een locatie geschikt is voor de opvang van asielzoekers. Hieronder staan enkele van de belangrijkste aspecten van een locatieonderzoek:

• Ruimte: De locatie moet voldoende ruimte bieden voor de opvang van asielzoekers. Er moet bijvoorbeeld genoeg ruimte zijn voor slaapkamers, sanitaire voorzieningen, eetruimtes en recreatie
• Toegankelijkheid: De locatie moet goed bereikbaar zijn voor hulpdiensten en voorzieningen zoals winkels, scholen en openbaar vervoer
• Veiligheid: De locatie moet veilig zijn voor zowel de asielzoekers als de omgeving. Er moet bijvoorbeeld voldoende toezicht zijn en er mogen geen veiligheidsrisico's zijn
• Omgevingsfactoren: Er moet rekening gehouden worden met de omgevingsfactoren, zoals geluidsoverlast en milieuvervuiling
• Beschikbaarheid van voorzieningen: Er moet voldoende toegang zijn tot voorzieningen zoals gezondheidszorg, onderwijs, en openbaar vervoer
• Maatschappelijke acceptatie: Er moet voldoende draagvlak zijn bij de lokale gemeenschap voor de opvang van asielzoekers op de betreffende locatie
• Juridische aspecten: Er moet rekening gehouden worden met eventuele juridische beperkingen en vereisten voor de locatie

Het locatieonderzoek door het COA heeft als doel om een geschikte locatie te vinden voor de opvang van asielzoekers die voldoet aan de hierboven genoemde aspecten. Is de locatie geschikt, dan huurt of koopt het COA de locatie om er een asielzoekerscentrum te realiseren en wordt er een overeenkomst gesloten met de gemeente. Lees meer over de rol en taken van het COA bij het openen van een AZC

Wat doet het Rijk?

De Rijksoverheid is verantwoordelijk voor het formuleren van het asielbeleid en het toezicht op de uitvoering daarvan. Dit betekent dat de Rijksoverheid onder andere bepaalt wie er wel en niet in aanmerking komen voor asiel en hoe de asielprocedure verloopt.
Asielopvang is de tijdelijke huisvesting van mensen die asiel hebben aangevraagd en wachten op de uitkomst van hun asielprocedure. De Rijksoverheid is verantwoordelijk voor het bieden van voldoende en geschikte opvanglocaties voor deze mensen. Dit gebeurt vaak in samenwerking met gemeenten en andere organisaties die betrokken zijn bij de opvang en integratie van vluchtelingen. 
Op dit moment is er een groot tekort aan opvangplekken. Het Rijk wil deze crisis oplossen door zowel meer geld beschikbaar te stellen voor personeel, (crisis)noodopvang te verlengen bij gemeenten, de huisvesting van statushouders te versnellen en door het invoeren van een wettelijk plicht voor gemeenten om asielzoekers op te vangen: Wet ‘gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen’, ook bekend als de spreidingswet. Lees meer over de aanpak van de Rijksoverheid 

Opvang asielzoekers in de regio Kennemerland

Waarom moeten gemeenten nu op zoek naar permanente opvangplekken voor asielzoekers?

Omdat er op dit moment een groot tekort is aan opvanglocaties voor asielzoekers in Nederland. Afgelopen zomer werd dat pijnlijk duidelijk toen honderden asielzoekers voor de poorten van het aanmeldcentrum in Ter Apel op een grasveld moesten slapen.  De gemeenten in deze regio (Kennemerland) hebben zich ingespannen om crisisnoodopvang te organiseren voor de opvang van asielzoekers, zodat er gezocht kon worden naar permanente opvanglocaties vanuit het Rijk. Dat is niet gelukt. 
Het Rijk bereidt een wetsvoorstel voor dat alle gemeenten verplicht om mee te werken aan de permanente opvang van asielzoekers: de Wet gemeentelijke taak mogelijk maken asielopvangvoorzieningen, ook bekend als de spreidingswet. 
Alle gemeenten in Nederland krijgen met deze wet de plicht om asielzoekers op te vangen. Verdeeld over het land, op basis van het aantal inwoners van de gemeente. Als gemeenten niet zelf met een voorstel komen voor opvanglocaties, kan het Rijk (na inwerkingtreding van de wet) een locatie aanwijzen in die gemeente voor de opvang van asielzoekers. 
Hoewel er nog geen wettelijke basis is, hebben de colleges in de regio Kennemerland afgesproken daarvoor in ieder geval gezamenlijk het voorbereidende werk te doen en alvast op zoek te gaan naar mogelijke locaties. 

Hoeveel asielzoekers moeten gemeenten in de regio Kennemerland opvangen? 

Van de samenwerkende gemeenten in de regio Kennemerland wordt verwacht dat zij locaties klaar maken voor de opvang van 2.108 personen. Dit aantal asielzoekers wordt in principe als volgt verdeeld over de gemeenten:

• Beverwijk: 160
• Bloemendaal: 90
• Haarlem: 620
• Haarlemmermeer: 607
• Heemskerk: 149
• Heemstede: 108
• Uitgeest: 51
• Velsen: 261
• Zandvoort: 65

In onderling overleg kunnen de aantallen anders worden verdeeld over de gemeenten.

De gemeenten in de regio Kennemerland werken samen bij de opvang van asielzoekers. Hoe doen zij dat? 

Er wordt informatie met elkaar gedeeld en er is regelmatig overleg. Er is een regionaal ambtelijk overleg met vertegenwoordigers van de 9 gemeenten. En er is een regionale bestuurlijke overleg met de betrokken wethouders van de negen gemeenten. Dat overleg fungeert als stuurgroep. Haarlem heeft als centrumgemeente een coördinerende rol en faciliteert de samenwerking. 
De burgemeester van Haarlem is, als bestuurlijk portefeuillehouder in de regio, voorzitter van het bestuurlijk overleg met de wethouders. Haarlem levert de regionaal programmamanager die ook voorzitter is van het regionaal ambtelijk overleg. 

De 9 regiogemeenten hebben samen een afwegingskader gemaakt. Hiermee onderbouwen ze de uiteindelijke keuze voor de locaties. De 9 gemeenten dienen een gezamenlijk regionaal plan in bij de provincie. De provincie coördineert de spreiding van AZC’s in de provincie. Het wetsvoorstel voor de spreidingswet gaat uit van regio’s in de provincie. De negen gemeenten in de regio Kennemerland hebben bestuurlijk en ambtelijk gelukkig al veel ervaring met samenwerken, onder andere door de covid-periode. Ook voor deze opgave zoeken de gemeenten elkaar in een samenwerkingsverband op. Dit zorgt ervoor dat niet iedere gemeente het wiel opnieuw hoeft uit te vinden in de uitvoering, maar het zorgt er ook voor dat we als regio grip houden.

Wanneer moet het gezamenlijke regionaal plan klaar zijn?

De provincie wilde voor 1 april van alle gemeenten een regionaal plan met mogelijke AZC locaties ontvangen. Het plan in Kennemerland wordt als concept naar de provincie gestuurd, omdat de gemeenteraden de uiteindelijke voorkeurslocaties vaststellen. De locaties worden daarna opgegeven aan het COA als voorkeurslocaties om verder te onderzoeken. 

Alle gemeenten hebben afzonderlijk mogelijke locaties aangeleverd voor het regionale plan. Dit regionaal plan is op 28 maart 2023 de negen colleges individueel vastgesteld, en is als concept doorgestuurd naar de provincie. De gemeenteraden kunnen hierop hun zienswijze geven. 
Gemeenteraden moeten instemmen met de voorkeurslocaties in hun gemeente. Als de gemeenteraad een locatie afwijst, zal er een alternatief voorstel voor een locatie moeten komen: de opvangopgave wordt namelijk een wettelijke verplichting.

Er zijn al opvangplekken in de regio. Wat gebeurt daar mee?

In de regio zijn een aantal tijdelijke en minder tijdelijke opvangplekken:

• Het grote cruiseschip in Velsen-Noord 
• De twee riviercruiseschepen aan de Conradkade in Haarlem
• Het hotel in de gemeente Haarlemmermeer 
• De opvang voor AMV’s (alleenstaande minderjarige vluchtelingen) in Driehuis 

Alle gemeenten hebben een eigen opvangtaak, waarom maken de gemeenten in de regio Kennemerland een gezamenlijk plan?

Het wetsvoorstel voor de spreidingswet gaat uit van regio’s in de provincie. De negen gemeenten in de regio Kennemerland hebben bestuurlijk en ambtelijk gelukkig al veel ervaring met samenwerken, onder andere door de covid-periode. Ook voor deze opgave zoeken de gemeenten elkaar in een samenwerkingsverband op. Dit zorgt ervoor dat niet iedere gemeente het wiel opnieuw hoeft uit te vinden in de uitvoering, maar het zorgt er ook voor dat we als regio grip houden. 
Iedere gemeente heeft een eigen opgave en iedere gemeente moet zelf geschikte locaties aandragen. In de regionale samenwerking is het voor gemeenten ook mogelijk om elkaar te helpen in het halen van de opgave. Als een gemeente bijvoorbeeld een locatie heeft die groter is dan de opgave vraagt, kan het de opgave van een andere gemeente deels overnemen. 

Wanneer een gemeente echt geen geschikte locatie heeft, kan het Rijk dan nog steeds een locatie aanwijzen?

Wanneer een gemeente geen locatie aandraagt, kan het zijn dat het Rijk zelf op zoek gaat in die gemeente. En wanneer zij dan wel een locatie vinden die zij geschikt vinden, kan het Rijk – na inwerkingtreding van de spreidingwet – een aanwijzing geven en is de gemeente verplicht om mee te werken.

Is er een relatie tussen het aantal asielzoekers dat een gemeente moet opvangen en het aantal statushouders dat gehuisvest moet worden?

Ja, maar het zijn wel twee aparte opgaven. Asielzoekers die voldoen aan de criteria voor een verblijfsstatus kunnen een verblijfsvergunning krijgen en worden dan beschouwd als statushouders. Dit betekent dat zij mogen blijven in Nederland en in aanmerking komen voor diverse vormen van ondersteuning en integratie.
Een van de reguliere taken van de gemeente is om deze statushouders te huisvesten. De overheid heeft namelijk een wettelijke taakstelling opgesteld voor de huisvesting van statushouders. Dit betekent dat elke gemeente jaarlijks een bepaald aantal statushouders moet huisvesten, afhankelijk van de grootte van de gemeente en het aantal inwoners.
Het doel van de taakstelling is om te zorgen voor een evenredige verdeling van statushouders over het land en om te voorkomen dat de huisvesting van statushouders alleen in bepaalde gebieden plaatsvindt. De gemeente werkt samen met woningcorporaties en andere partijen om geschikte huisvesting te vinden voor de statushouders.

Welke locaties staan op de regionale lijst?

De lijst met mogelijke AZC-locaties in de regio is een bijlage van het concept regionaal dat 28 maart 2023 is besproken in de colleges van de negen regiogemeenten. Het besluit over dit plan is openbaar, waaronder ook de lijst met locaties in de regio.
De gemeenteraden geven in april en mei hun zienswijze op het concept regionaal plan en moeten instemmen met de voorkeurslocaties in hun gemeente. Als de gemeenteraad een locatie afwijst, zal er een alternatief voorstel voor een locatie moeten komen: de opvangopgave wordt namelijk een wettelijke verplichting. 
Nadat een gemeente een mogelijk AZC-locatie definitief doorgeeft aan het COA, wordt de locatie verder onderzocht door het COA. Dit onderzoek bestaat uit verschillende onderdelen om te bepalen of een locatie geschikt is of geschikt gemaakt kan worden voor de opvang van asielzoekers. (zie ook Wat doet het COA)

Om welke mensen gaat het? En waar komen ze vandaan?

Het gaat om mensen van diverse leeftijden en nationaliteiten, en alleengaanden, volwassenen, kinderen en gezinnen die asiel aanvragen in Nederland. De samenstelling van deze groep verandert doorlopend. Het is daarom niet mogelijk om duidelijke uitspraken te doen over wie er naar regiogemeenten zal komen. Het COA spant zich in om tot een evenwichtige samenstelling van bewoners te komen. 

Wie betaalt een AZC en de opvang? 

Het COA is verantwoordelijk voor de exploitatie van de locaties en daarmee ook voor de kosten. Zij kopen de grond of het gebouw, of zij huren het van de gemeente, of zij huren het van de eigenaar van de grond of het gebouw.

Wie bepaalt uiteindelijk of het AZC er komt?

De gemeente en het COA. De gemeenteraad besluit welke locatie(s) in aanmerking komt voor een AZC. De gemeenteraden in de regio praten hier in april en mei 2023 over. Het COA besluit of de locatie geschikt is of geschikt gemaakt kan worden voor een AZC. Is de locatie geschikt, dan sluit het college van de gemeente een bestuursovereenkomst met het COA.

Omgevingsvergunning

De bouw van een AZC kan in sommige gevallen vereisen dat er een omgevingsvergunning wordt aangevraagd. Een omgevingsvergunning is een vergunning die nodig is voor bepaalde activiteiten die invloed hebben op de fysieke leefomgeving, zoals het bouwen van een nieuwe gebouw of het veranderen van een bestaand gebouw.
Als het COA een geschikte locatie vindt, zal het COA in overleg gaan met de gemeente om te bepalen of er een omgevingsvergunning nodig is voor de bouw of verbouwing van het gebouw. In sommige gevallen kan het COA ook zelf verantwoordelijk zijn voor het aanvragen van de omgevingsvergunning.
Als er een omgevingsvergunning nodig is, moet het COA een aanvraag indienen bij de gemeente. De gemeente beoordeelt de aanvraag en bepaalt of het AZC voldoet aan de vereisten en regelgeving op het gebied van bijvoorbeeld veiligheid, gezondheid en milieu. Als de aanvraag wordt goedgekeurd, kan het COA beginnen met de bouw van het AZC.
De exacte procedures en vereisten voor een omgevingsvergunning kunnen verschillen per gemeente en per situatie.

Mogen omwonenden meebeslissen over of en waar het AZC komt? 

Nee. Inwoners kunnen wel betrokken worden bij het ‘hoe’. Denk aan de leefbaarheid en veiligheid rondom een AZC, zoals onder andere verkeer/(loop)routes, de inrichting van de buitenruimte (bankjes, hagen, fietsenstalling), organisatie van het op te richten centrum, wenselijke communicatie, waar kunnen inwoners terecht met klachten, incidenten, werkgelegenheid en zo verder. 

Opvang asielzoekers in Heemstede

Wat zijn de mogelijke AZC-locaties in Heemstede?

Nu de mogelijke opvanglocaties aan de Leidsevaartweg 5-7 en Leidsevaartweg 17-19 zijn komen te vervallen, zoekt de gemeente verder naar mogelijke andere huisvestingsplaatsen voor asielzoekers.

Hoe worden (direct) omwonden hierover geïnformeerd?

Als een mogelijke geschikte locatie is gevonden, krijgen (direct-) omwonenden een uitnodiging voor een informatiebijeenkomst. Verder plaatsen we informatie op de website en zetten we de aankondiging van de informatieavond op de gemeentelijke pagina in weekbklad de Heemsteder.

Volgens welke criteria worden locaties gekozen? 

• Accommodaties (percelen met vastgoed)
• Eigendom van gemeente of van eigenaar die voor opvang openstaat
• Passend binnen bestemmingsplan 
• Op korte termijn beschikbaar 
• Op korte termijn geschikt te maken
• Op loop- of fietsafstand van voorzieningen 
• Goed bereikbaar
• Veiligheid

Hoe komen jullie tot een keuze voor mogelijk geschikte locaties?

Er ligt een grote opgave voor gemeentes om verschillende doelgroepen op te vangen, zoals Oekraïners en statushouders. In deze zoektocht hebben wij een lijst met verschillende locaties opgesteld (pdf, 197 KB) om al deze mensen te kunnen opvangen. Deze is ook gebaseerd op de locaties die door omwonenden zijn aangedragen.